خب این خودم هستم که لیاقت ندارم و نداشتم و نخواهم داشت اونو از خدا خواستم بهم دادش اما قدر ندونستم و از دست دادمش میدونم که دوست داشتنی در کار نخواهد بود دیگه روی ارامش رو نخواهم دید میدونم  که خواستن دوبارش غیرممکنه اونهم کاملا متوجه بی لیاقتی من شده و دیگه تحت هیچ شرایطی حتی اگر اون شرایط بهترین شرایط عشقی و مالی باشه به من برنخواهد گشت اون از من متنفره اینو از اس ام اس های زورکی که بخاطر پول بهم میده کاملا میفهمم هر چقدر بیشتر دل خوش کنم بیشتر اسیب میبینم باید بپذیرم رفته و دیگه هرکز برنخواهد گشت شاید هم دلداده و دلبسته نمیدونم که اگر اینکار رو هم کرده باشه کاملا محق هست اما من حق ندارم به هیچ چیز به هیچ کس خدا میتونه منو به اتش جهنمش بندازه انقدر که من ادم بدی هستم من یه خائن هستم یه عوضی یه بدرد نخور که زندگی بچش رو هم تباه کرد خاک بر سر من